امیرمؤمنان علی علیه السّلام در این باره می فرماید: «مَن کَثُر فِکرهُ فِی
المَعاصی دَعَته اِلَیها؛ کسی که بسیار درباره گناه فکر کند او را به گناه
سوق می دهد. به نقل از وارث، یکی از کانون هایی که در وجود انسان سرچشمه کارها است تفکر
و اندیشه است. فکر سالم محصول و بازده سالم و پاک دارد و فکر آلوده بازده
ناسالم و آلوده خواهد داشت. امیرمؤمنان علی علیه السّلام در این باره می
فرماید: «مَن کَثُر فِکرهُ فِی المَعاصی دَعَته اِلَیها؛ کسی که بسیار
درباره گناه فکر کند او را به گناه سوق می دهد.»[فهرست غرر، (ذنب)]
و
حضرت عیسی علیه السّلام ضمن گفتار به حواریون فرمود: «و من به شما امر می
کنم که روح خود را به زنا خبر ندهید (فکر زنا نکنید) تا چه رسد به اینکه
زنا کنید زیرا کسی که روح و فکرش را به زنا خبر دهد مانند کسی است که در
اطاق رنگینی آتش روشن کند. دود آتش نقشه های رنگین آن اطاق را کثیف می کند
گرچه خانه را نسوزاند.»[بحار، ج۱۴، ص۳۳۱؛ سفینة البحار، ج۱، ص۵۶۰]یعنی فکر
گناه کانون تصمیم گیری وجود انسان را آلوده می نماید و چنین کانونی به
تاریکی گناه نزدیک تر است تا به سفیدی اطاعت خدا.